Wat gebeurd er hier allemaal?

Op het moment dat Mudly stopte keek hij haar diep in de ogen. "Geloof me, om zoiets word ik echt niet boos..." zei hij vriendelijk tegen haar en keek even rond. De mensen leken niet te merken. Dit kwam ook doordat hij een illusie had opgeroepen en de omstanders zagen dat ze gewoon een gesprek voerde. Mudly knikte naar haar en grinnikte.

Esmeralda bleef staan bij hem, en ze keek hem dan ook aan in de ogen. "Dus je vind het helemaal niet erg als ik je zoen?" Vroeg Esmeralda dan zachtjes aan hem, waarna ze hem dan weer een kusje gaf. Dan merkte ze dat de mensen naar een illusie keken, en dat deed haar aan het denken zetten. "Weetje velen zouden jaloers worden op je krachten, en daarmee bedoel ik dan wel de slechte kant." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze streelde zijn wang dan ook zachtjes.

"Nope..." zei hij vrolijk. Hij grinnikte. Hij had ze inderdaad nog maar net onder de knie maar hoe dan ook was hij er wel blij mee. Hij hoorde haar woorden en grinnikte. "Ja dat zou kunnen...." zei hij bedachtzaam. Zat ze hem nu tot het slechte te verleiden? Hij had eigenlijk nog nooit een kant gekozen. Alleen maar de klussen waar nogal wat geld voor werd gegeven voerde hij uit. Hij grinnikte en keek haar aan. Hij wchtte geduldig af.

Esmeralda keek hem aan in de ogen, en ze streelde zijn wang nog steeds. Ze bleef bedenken hoe ze hem naar haar kant kon krijgen, maar ook wilde ze niet van hem weggaan. Hij was tenslotte de enige die eigenlijk haar ogen had gezien, en daar was ze dan ook blij om geweest. Ze gaf hem een kusje in de nek, en ze legde haar hoofd op zijn schouder. "Zelfs ik zou er jaloers op zijn, aangezien je er vele mensen mee in de val kunt lokken." Zei Esmeralda dan zachtjes tegen hem, en ze bleef zo staan bij hem.

Mudly grinnikte bij het kusje in haar nek en keek even weg zodat ze er makkelijk bij kon. Maar door dat hij dat deed viel hem gelijk iets op. Een glinstering. Er stond een silouhet in de zon en hij wist deze gelijk te herkennen. "Euh...Esmeralda?" zei hij zacht. Hij keek rond. "1..2...3..4. 4, nee,5" telde hij hardop. Hij merkte iets op. Ze gooide allemaal iets op Esmeralda. Enorme hoeveelheid naaldjes schoten op haar af. Hij duwde haar weg waardoor ze zou kunnen vallen en nam haar plaats in. Hij hield zijn handen voor zich. Een krachtveld, in de vorm van een koepel, met grijs-doorzichtige kleur vormde om hun heen. Mudly grijnsde. Er vormde zich 5 andere Mudly's en sprongen op de mannen af. Deze begonnen te vechten. Mudly zelf pakte de arm van Esmeralda en trok haar omhoog. Hij hield haar arm vast en trok haar mee door de menigte.

Esmeralda keek hem aan, en ze wist niet wat er aan de hand was. Dan hoorde ze plots iets dankzij haar diereninstinct, maargoed ze werd dan door hem geduwd waardoor ze viel. Dan keek ze even verdwaasd in het rond, en ze zag dan pas enkele mannen staan. Zijzelf kon hen gemakkelijk aan, maar toch deed ze niets. Plots werd ze weer omhoog getrokken, en daarna volgde ze hem maar door de menigte. "Wie waren dat?" Vroeg Esmeralda dan aan hem, en ze bedacht zich net dat ze sneller weg konden geraken op een manier. "Mudly ik zou je graag willen vragen om op mijn rug te klimmen, want we zijn op dit moment niet snel genoeg. Je zal wel zien waarom ik het je vraag." Zei ze dan tegen hem, en ze wacht dan ook af totdat hij op haar rug klom.

Mudly stopte en keek haar even raar aan. Hij twijfelde niet aan haar en klom dus gelijk op haar rug. Hij keek even naar de omgeving en zag dat de mannen nog steeds bezig waren met de illusies. "Dat ze daar in trappen.." zei hij grinnikend. Hij keek voor zich. "En wat gebeurt er nu dan..." zei hij zacht.

Esmeralda keek hem aan als hij op haar rug klom, en dan begon ze gelijk naar een duivelspaard te veranderen. Even keek ze met haar rode ogen naar hem, waarna ze dan haar vleugels spreidde. Dan keek ze kort in het rond, en ze vloog dan de lucht in met een grote aanloop. Daarna als ze in de wolken waren keek ze kort naar beneden, en ze bleef rond zweven in de lucht. Ze hinnikte dan ook heel even kort, en ze vloog dan steeds verder opzoek naar een rustige plek voor beide.

Mudly keek op toen hij ineens op een zwart paard met rode ogen zat. Hij glimlachte. Hij merkte de vleugels op en grinnikte. Hij wreef even over de nek van het paard en glimlachte. Hij merkte dat ze vlogen en keek naar de mannen. "Sorry van die mannen. Ze zijn van een Clan die me nog steeds te pakken willen krijgen.." zei hij zacht en keek naar het paard. Hij wist niet of Esmeralda hem kon begrijpen in die vorm maar dat zal wel blijken.

Esmeralda vloog rustig verder met hem op haar rug, en ze keek dan recht voor haar. Bij het horen van zijn woorden keek ze even om, en ze had wel genoten van zijn aanraking in de nek. Geen nood ik begrijp je nog wel, maar praten zal moeilijker gaan enkel via gedachten. En die mannen zullen nog wel in problemen komen met mij. Zei Esmeralda dan in gedachten tegen hem, waarna ze dan uiteindelijk op een hele rustige plek terecht kwam. Daar ging ze dan ook rustig landen, en ze bleef dan kalm staan.

Mudly grinnikte. "Okey....." zei hij en glimlachte. Hij genoot van de omgeving en merkte dat ze gingen landen. Hij steeg af op het moment dat ze geland waren.

Esmeralda keek hem aan, en daarna even in het rond. Dan veranderde ze weer in een mens, en ze omhelsde hem dan ook heel even. Ze was blij dat ze hier alleen zat met hem, maar ze wist niet hoelang dat zou gaan duren. Maar dan had ze wel enkele verassingen klaar, en ze glimlacht dan ook even naar hem. Kort daarna drukte ze een kusje op zijn lippen, en ze ging dan op een rots zitten.

Mudly grinnikte. hij keek haar aan en gaf haar een kus terug. Hij bekeek haar even en ging daarna op de grond zitten. Hij pakte een kunai en wierp die in een boom. Er viel een appel uit en de kunai viel naast hem op de grond. Dit deed hij nogmaals en wierp een appel naar Esmeralda. Hij glimlachte en nam een hap uit de appel.

Esmeralda keek hem rustig aan, waarna ze dan rustig in het rond keek. Dan ving ze de appel op, en ze nam er een beet van. Ze voelde zich wel anders dan dat ze normaal was, maar toch kon ze het niet aan om nu een weer terug te gaan. Nouja ze wilde nog wat langer bij hem blijven, en ze ging dan ook naar hem toe om naast hem te komen zitten.

Mudly keek haar aan en glimlachte. Hoe zou hij haar kunnen vertellen over zijn dubbel leven. Hij zuchtte even en zag dat ze naast hem kwam zitten. Hij gaf haar een kusje en ging tegen haar aan zitten en grinnikte voor kort.

Esmeralda keek hem lief aan, en ze glimlacht dan ook naar hem. Ze begon eerlijk gezegd wat verliefd te worden op hem, maar ze durfde hem dat niet te vertellen. Daar zou ze nog even mee wachten, en ze legt dan haar hoofd op zijn schouder.

Mudly voelde ook wat opbloeien in hem en het voelde enorm goed. Hij keek haar aan en glimlachte. Hij had zijn rugzak langs hem gelegd en keek haar aan. Hij was nog nooit verliefd geweest. Was dit hoe het voelde? Waarschijnlijk. Het was wel te vergelijken met de beschrijvingen van de mannen die hij had gesproken.

Esmeralda keek hem lief aan, en ze sloot dan haar ogen heel even kort. Daarna keek ze wat in het rond, waarna ze hem dan weer recht in de ogen aankeek. "Ik hou van je." Zei Esmeralda dan zachtjes tegen hem, en ze keek hem dan in de ogen aan met haar zilveren ogen. Ze was blij dat ze het gezegd had, aangezien het ook de waarheid was.

Mudly keek op bij haar woorden en voelde een hartslag overslaan. Hij slikte even voor hij iets ging zeggen. Hij keek haar aan. Hij had nog nooit zoiets gehoord van iemand. "I-ik...." god nou kon hij ook nog niet eens meer normaal praten. Dat hij juist op zo'n moment dicht moest klappen. Hij zette zijn hand op de grond en kneep wat aarde samen. "Ik ook van jou..." zei hij zacht maar toch hoorbaar. Hij glimlachte en was blij het gezegd te hebben.

Esmeralda keek hem aan, en ze glimlacht dan ook naar hem. Rustig wacht ze af wat hij wou zegen, en bij het horen van zijn woorden begon ze lichtjes te blozen. Daarna gaf ze hem een kus op de lippen, en ze knuffelde hem dan ook de hele tijd.

Mudly zag dat ze bloosde en grinnikte. "Wanneer je bloost ben je zelfs schattig..." zei hij plagend en knuffelde haar terug. Even kon de wereld hem niets schelen. Even dacht hij niet aan zijn 2e leven. Even had hij rust samen met Esmeralda.

"Mag ik voor eeuwig de jouwe zijn?" Vroeg Esmeralda dan zachtjes aan hem, en bij het horen van zijn woorden moest ze nog meer blozen. "Plaag me zo niet jij." Zei Esmeralda dan tegen hem, en ze gaf hem dan een duwtje in zijn zij.

Mudly keek haar aan en knikte. "Ja dat mag je zeker..." zei hij en zoende haar even. "Ik plaag wie ik plagen wil..." zei hij en grinnikte. Hij hield van mensen plagen en dat liet zien of hij diegene mocht.

Esmeralda keek hem aan, en ze glimlachte dan naar hem. "Ik hou van je Mudly." Zei Esmeralda dan zachtjes tegen hem, en ze gaf hem dan ook een lange kus op de mond. Haar ogen sloot ze dan ook even, en ze begon hem dan wat te kietelen.

"En ik van jou..." zei hij en duwde haar op haar rug. Hij zoende haar hevig en legde zijn hand op haar middel. Hij sloot zijn ogen en genoot.