Het huis van Mudly

Mudly liep naar zijn huis terwijl hij Esmeralda ondersteunde. Hij pakte toen ze bij zijn huis aankwamen een sleutel en stak hem in het slot. Hij deed de deur open en liep naar binnen. Des ondanks hij niet vaak thuis was, was het aardig netjes. Hij liep met haar naar de woonkamer en zette haar op de bank. "Wil je wat te drinken?" vroeg hij vriendelijk en keek haar aan. Hij glimlachte en liep naar de keuken. "Ik heb genoeg in huis dus kies maar..." riep hij vanuit de keuken maar toch hoorbaar voor Esmeralda.

Esmeralda liep naast hem, en ze steunde dan ook op hem. Even wist ze niet wat zeggen, en ze sloot dan ook haar ogen even. Daarna liep ze naar binnen met hem als ondersteuning, en ze merkte dan dat hij haar op de bank neerzette. "Water." Zei Esmeralda dan ook enkel, en ze sloot haar ogen dan ook weer heel even.

Mudly kwam terug met een glas water en een glas met vruchtensap. Hij gaf het glas water aan haar en glimlachte. Hij ging naast haar op de bank zitten. "Gaat het een beetje...?" vroeg hij vriendelijk en keek haar aan.

Esmeralda hield haar ogen even gesloten, en ze hoopte maar niet dat ze zou flauwvallen. Daarna merkte ze dat hij naast haar kwam zitten, en ze legde haar hoofd dan ook tegen zijn schouder. Ze nam het glas met water aan, en ze dronk er dan ook kalmpjes van. "Het gaat wel." Zei ze tegen hem om hem gerust te stellen, maar diep vanbinnen wist ze dat het niet ging met haar.

Mudly keek even naar Esmeralda en knikte. "Als er iets is, zeg het me.." zei hij. "En doe het want ik heb een bed een douche en je kunt er gelijk gebruik van maken..." zei hij. "Geloof me. Je hoeft niet te liegen om mij gerust te stellen..." zei hij en glimlachte. Hij nam een slok van zijn vruchtensap en keek even rond.

Esmeralda keek hem aan, maar toch durfde ze het hem niet echt zeggen. Alleen wilde ze ook niet tegen hem liegen, en ze keek dan ook even naar de grond. "Ik voel me niet goed." Zei Esmeralda dan tegen hem, en ze trilde dan ook heel even kort.

Mitsu keek haar aan en keek ineens bezorgd. "Misschien kan wat slaap je goed doen..." zei hij en stond op. Hij reikte haar de hand en wilde haar overeind helpen. Hij keek haar aan. "Heb je er problemen mee als we in hetzelfde bed liggen. Ik heb namelijk geen 2e bed..." zei hij vriendelijk en keekh aar aan.

Esmeralda keek hem aan, en ze sloot dan ook heel even kort haar ogen. "Is goed." Zei Esmeralda dan maar tegen hem, en ze nam dan zijn hand vast. Daarna keek ze hem in de ogen aan, en ze gaf hem een kus op de lippen. "Ik vind het niet erg hoor." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze voelde zich dan heel even duizelig worden.

Mudly keek haar aan en merkte iets op dat ze zich niet goed voelde. Hij glimlachte kort en pakte haar daarna op zodat ze niet zelf hoefde te lopen. Hij liep voorzichtig de trap op en kwam evenlater ook bij zijn slaapkamer. Hij liep naar het bed en legde Esmeralda er rustig op neer. Hij legde de dekens over haar heen en keek even om zich heen. Alles stond nog zoals het stond. Hij keek haar even aan. "Ik ben even beneden...ben zo terug..." zei hij en liep naar de deur.

Esmeralda keek hem aan, en ze werd dan plots opgetild. Even moest ze blozen, en ze keek dan even in het rond. Als hij haar op bed had gelegd keek ze hem aan, en ze bleef dan maar liggen. "Uhm ok." Zei Esmeralda dan tegen hem, waarna ze dan haar ogen even sloot.

Mudly liep naar beneden en pakte een briefje en schreef er wat op. Hij deed de voordeur open en liep naar het bord dat er hing. Hij plakte het briefje er op en nou liep hij naar binnen. Hij deed de gordijnen dicht en deed de deur dicht. Hij liep naar boven en ging op het rand van het bed zitten. Hij trok alles, op zijn ondergoed na, uit en ging naast haar op het bed liggen.

Esmeralda lag ondertussen nadat hij naar beneden was gegaan in slaap, en ze lag dan ook met haar rug naar de deur gericht. Toch was het geen prettige droom die ze had, en dat zou meestal een ramp worden als ze slaapt. Dat omwille van dat ze opeens een duistere handeling zou kunnen doen, maargoed dat liep dan vaak ook weer goed af.

Mudly ging tegen haar aan liggen en legde een arm om haar heen. Het was hem opgevallen dat ze niet bepaald een goede droom had en misschien kon hij door tegen haar aan te liggen haar droom wat veranderen. Hij wist zoiezo dat hij wat vreemd dacht maar dat maakte hem niet uit.

Esmeralda had angst in haar droom, en het ging vooral over het feit dat ze hem verloor. Iets wat ze zeker niet wilde, aangezien ze veel van Mudly hield. Opeens voelde ze iets tegen zich aan, en dat deed haar dan ook wat kalmeren. Ze sliep iets rustiger nu, en ze nam dan ook in haar slaap zijn hand vast.

Mudly keek op toen ze ineens zijn hand vast pakte en glimlachte. Hij sloot ook zijn ogen en viel even later ook in slaap. Hij had geen droom. Als er iets was wat hij weinig had dan waren het wel dromen. Hij sliep ongestoord verder en bleef tegen Esmeralda aan liggen.

Esmeralda lag nog steeds te slapen, maar nu sliep ze gewoon rustiger. Ze bleef in haar slaap zijn hand nog steeds vast houden, en ze voelde zich dan ook gewoon veilig bij hem. Het klonk dan wel raar, maar ze wilde Mudly niet verliezen. Haar hart klopte enkel voor hem, en dat zou ze dan ook laten merken aan hem.