Door de bergen rennen.

Leah rende in haar zwarte wolven vorm door de bergen heen. Ze keek rond en besturdeerde dit gebied goed. Toen Leah ergens boven aan een berg stond liet ze een luide huil horen om haar aanwezigheid aan te tonen. De zwarte wolf grijnsde. Toen sprong ze behendig naar beneden en rook de aanwezighei van een mens. Wie was dit?

Mai liep weer eens door de bergen heen. Ze speelde wat met een mesje tussen haar vingers en ze zuchtte eens verveeld. Ze hoorde haar voetstappen over het bergpad gaan maar voor de rest was het stil. Ze wou iets te doen hebben en ze keek even in het rond. Er was niets bizonders te zien en ze bleef vervolgens even staan. Ze liet het mesje in haar mouw van haar gewaad glijden en ze keek naar de lucht. Een zwerm vogels vloog over en ze kwetterde wild. Mai gromde, het gekwetter irriteerde haar en ze maakte een beweging waarna er vervolgens een vlam van vuur omhoog schoot richting de vogels. De vogels maakte dat ze weg kwam en Mai ging weer gewoon staan. Ze keek emotieloos naar het uitzicht en zuchtte weer eens diep.

Leah keek naar het meisje wat vuur naar de vogels schoot. Leah stapte wat achteruit van schrik, het wareen geen kleine vlammen. Haar grote ogen staarde naar het Vuur-meisje. Leah kon nu niet praten. Weer liet ze een lange huil klinken, om aandacht te trekken. Leah's zwarte oren gingen naar voren om te horen of ze opgemerkt was. Toen volgde ze haar huil met korte irritante kefjes.

Mai keek op toen ze een huil hoorde en ze liep verder het pad op. Ze zag even later voor haar een zwarte wolf staan die vervolgens irritant begon te keffen. Mai stapte naar de wolf toe en keek het emotieloos aan. ''denk maar niet dat ik bang voor je ben, een verkeerd beweging en ik verbrand je levend..'' zei ze droog tegen de wolf. Mai had het niet zo op dieren. Mai keek toen eens diep in de ogen van de wolf. Er klopte hier iets niet. ''wacht eens even..'' zei ze toen. Ze deed een stap achteruit en sloeg haar armen over elkaar heen. ''jij bent een mens..'' zei ze vervolgens emotieloos en wachtte af op de reactie van de wolf. Mai wist wel zeker dat ze gelijk had, anders had ze dat gevoel niet gehad dat er iets niet klopte.

Leah zag dat de het meisje op haar af kwam. Ze gromde gevaarlijk en legde haar oren plat. Ze had gezien dat ze menselijk was, toen ontspande ze ietsje meer. Leah boorde haar nagels in de grond en keek naar Mai. Ze verroerde geen vin meer. Haar oren lagen plat in haar nek en het gegrom bleef aan houden. Leah kon in haar wolvenvorm niet praten, dus kon ze Mai niet zeggen dat ze een mens was, alsof ze dat ook van plan was.

Mai keek afwachtend naar haar en zag dat ze begon te grommen. Niet dat het haar wat deed. ''kom op, laat je maar zien.. ik heb alle tijd...'' zei Mai verveeld. Ze moest tenslotte toch wat te doen hebben. Ze kon wel weer weg lopen maar dan had ze weer niks te doen. Ze liet een mesje tevoorschijn komen en er verscheen vuur omheen. Ze gooide het mesje steeds in de lucht terwijl het vuur er om heen bleef flakkeren. Ze ving het mesje dan ook steeds gewoon op en zuchtte eens diep. ''kijk als je jezelf niet wilt laten zien dan moet je het zelf weten.. maar praat dan iniedergeval tegen me.. ik verveel me namelijk dood hier...'' zei Mai emotieloos en ze richtte haar blik weer even op de wolf terwijl ze nog steeds met het brandende mesje liep te spelen.

Leah wou haar nog steeds niet laten zien. Ze zuchtte toen en veranderde. 'Waarom ik het deed, is mij een vraag.' Zei ze tegen Mai. 'Leah Cleawater.' Zei ze toen tegen Mai en grijnsde. Ze zuchtte. 'En jij wou me met een brandend mesje neersteken?' Vroeg ze aan Mai.

Mai zag hoe de wolf in een meisje veranderde. Ze had dus gelijk gehad. Dat had ze zowiezo wel gehad want een normale wolf had haar meteen aangevallen of was weg gevlucht. Ze hoorde de woorden van het meisje en hoe ze zich vervolgens voor stelde. ''Mai..'' zei stelde ze zicht kortaf en emotieloos voor. Ze hoorde toen de woorden van Leah en trok een wenkbrauw op. ''had gekunt, maar nee.. daar heb ik nu geen zin in...'' zei ze verveeld en ze bleef het mesje gewoon op en neer gooien. Als ze zich verveelde dan begon ze altijd met haar mesjes te spelen dus je kon dan ook gauw genoeg aan haar merken waarneer ze zich verveelde. Ze zuchtte eens diep en liet het vuur om het mesje tenslotte verdwijnen en ze liet het mesje in haar mouw glijden. Ze sloeg vervolgens haar armen over elkaar heen en keek het meisje gewoon emotieloos aan.

Leah zuchtte en ontspande. 'Wat kom jij hier doen dan..' vroeg ze aan Mai. Ze keek haar nieuwsgierig aan. Ze zuchtte en haalde diep adem, Leah had zin om iets te verscheuren, of het nou menselijk of niet was.