Het bos...

Rustig stapte Tylor door het bos. De rustige geluiden van het bos vulden zijn oren. Het gaf Tylor een fijn gevoel toen er een vogel een vrolijk lied begon te zingen. Hij kon alleen rustig worden in het bos, waarom wist hij niet. Deze plek voelde gewoon anders aan. Tylor stopte en keek rond. Zijn haar hing wat voor zijn ogen, maar dat boeide hem niet. Hij was het wel gewend. Met zijn handen in zijn zakken stapte hij naar een boom en ging hij er tegen leunen. Aangezien er nergens een bankje te zien was. Niet dat hij er dan naar toe zou lopen. Daar was hij op dit moment te lui voor. Hij sloot zijn ogen en zuchte even. Plots keek hij op. Hij ging terug rechtstaan en keek achter zich, waar hij het geluid had gehoord...

Sepira was in haar wolvenvorm en er kwam een konijn uit de struiken gerend.
even later kwam zij erachteraan gerend.
ze stopte plotseling toen ze de jongen zag.
ze keek hem aan met een schuin koppie.
het konijn was ondertussen gevlucht.
Sepira keek de richting in waar de konijn heen was gegaan.
daarna liep ze rustig verder langs de jongen.
ze hield hem in de gaten en had gespitste oortjes......

Tylor draaide zich nu naar de struiken toe en zag hoe een wolf achter een konijn de struiken uit rende. Tylor zag hoe de wolf stopte en keek er even naar. Hij wist dat wolven niet zouden aanvallen zonder een goede reden dus was hij best rustig. Langzaam boog hij door zijn knieen en ging hij op de grond zitten. Hij keek naar de struiken voor zich en hield Sepira vanuit zijn ooghoeken in de gaten.

Sepira liep verder en ging voor z'n neus zitten.
haar staart zwaaide rustig heen en weer.
ook haar oortjes stonden gespitst en ze keek hem nieuwsgierig aan.
rustig krabte ze daarna zich achter haar oor met der poot.
daarna besloot ze maar te veranderen.
ze veranderden terug in een mens en had alleen der staart en oortjes nog.
"hey" zei ze droog en ze zat nog steeds op de grond.....

Tylor keek terug naar de wolf toen deze vlak voor hem ging zitten. Hij keek met opgetrokken wenkbrauw naar de nieuwsgierige blik in de ogen van de wolf. Hij schrok toen de wolf veranderde in een mens. "Dat had ik niet verwacht..." zei hij droog. "En hey." zei hij daarna als begroeting. Tylor stond op en bekeek Sepira even. "Raar, ik wist niet dat zulke wezens echt bestonden." zei Tylor die nog nooit een vrouw had gezien. (xD)

Sepira hoordde wat ie zei en grinnikte.
daarna stond ze op en haar staart ging rustig heen en weer.
"dat dacht ik eerst ook van jullie".
"maar ik zie genoeg verschillen" ze keek hem even aan.
daarna keek ze naar der zelf.
haar oortjes stonden nog steeds nieuwsgierig naar de jongen.
ze vingen elk geluid op wat hij maakte.
rustig keek ze weer even om der heen en rekte ze zich uit.......

"Dan ben ik gelukkig niet de enige." zei Tylor en lachte even. "Heb je ook een naam?" vroeg Tylor dan. Waarschijnlijk wel... maar misschien heeft ze er een ander woord voor ofzo... dacht hij. Hij keek even rond toen hij wachte op antwoord en trapte tegen een steentje dat voor hem op de grond lag.

Sepira keek even nieuwsgierig naar een boom.
ze grinnikte even bij zijn woorden.
"ik heet Sepira en jij???" en ze keek hem weer aan.
haar staart ging rustig heen en weer.
haar oortjes hingen op dit moment rustig naar beneden.
ze hoordde iets kraken en keek meteen die richting in.
ze zag een konijn weg springen en keek er naar.
ze was even in trans en schudde haar hoofd.....

Een zwarte panter met rode ogen zat op de loer, en ze keek dan ook even naar Sepira. Met haar had ze al eens kennisgemaakt als mens, maar ook als wolf. Alleen niemand kon weten dat zij al een wolf was geweest, en ze sloot kort haar ogen. Met een bepaalde spreuk had ze haar menselijke geur verwijdert, maar ook de aanwezigheid van dat ze normaal een mens was. Kalm liep de zwarte panter voorbij hen, en ze zag dan een haas springen. Daar sprong ze op af, en ze beet dan de haas gewoon dood door hem te breken met haar tanden. Rustig at ze deze op voor hun neus, en ze gromde dan ook heel even luid.

Tylor stak zijn hand uit. "Tylor is de naam." zei hij vriendelijk. Plots zag Tylor een zwarte panter voorbij komen. Leven die hier wel? dacht hij. Hij zag plots dat de zwarte panter naar een konijn sprong. "Smakelijk..." zei hij zacht. Toen hij de grom hoorde zette hij langzaam een stap achteruit...

De panter keek in de richting van de jongen, en ze bleef dan gewoon staan. Haar vuurrode ogen keken hem recht in de ogen aan, en ze gromde dan weer eens. Daarna keek ze even kort in het rond, en ze ging uiteindelijk even op haar beide achterpoten staan. Haar blik ging weer naar de jongen, en ze snoof dan ook heel even kort.

Sepira keek naar Tylor en glimlachtte.
"mooie naam" en ze hoordde de panter allang.
ze zag hoe de haas werd opgevreten.
haar oortjes lagen plat in der nek.
der staart zwierde rustig heen en weer.
ze keek toen naar de ogen van de panter.
die kwamen haar bekend voor maar waarvan......

De zwarte panter bleef naar de jongen kijken, maar daarna keek ze even naar Sepira. Toch hield ze de jongen in het oog, en ze liep dan op hen af. Haar vuurrode ogen keken hen aan, en haar blik was dan ook kil. Ze had iets in de gaten, en dat iets zat hen alledrie de hele tijd te bekijken. Ze wist niet wat of wie het was, maar ze vond de geur ervan wel verdacht.

Sepira was vooral niet bang toen de panter op hun afkwam.
opeens kwam er iets langs haar neus.
een geur maar welke geur.
haar oortjes stonden meteen gespitst.
ze keek rond en vroeg zich af wat 't was......

De panter keek nog steeds naar de struiken, en ze had het gevoel dat het geen mens was. Opeens hoorde ze een gegrom, en ze bleef dat beest in het oog houden. Plots verscheen er achter de jongen een beer, en ze keek dan even naar Sepira. Ze gromde dan ook naar de beer, en ze duwde dan ook de jongen weg van de beer. Dan viel ze deze gewoon aan, en ze vocht kalm met de beer.

(sorry voor late reactie, maar ik had straf gekregen...)

Tylor bleef naar de panter staren, hoe goed hij ook wist dat dat niet zo'n goed idee was. Hij bleef staan toen de panter naar hen toe kwam en hen aankeek met haar vuurrode ogen. Hij keek kort naar Sepira, die totaal niet bang was. Het ontspande hem een beetje. Plots hoorde hij een grom. Hij keek om en zag een beer. Toen het tot hem doordrong dat het werkelijk een beer was werd hij weggeduwd. Hij belandde op zijn rug en keek naar de panter. Zover ik weet doen panters dat niet... dacht hij.

Sepira keek om naar de beer.
haar oren gingen helemaal in der nek liggen.
ze keek naar de panter en wist het nu zeker.
dit was een mens en zeker geen échte panter.
ze keek naar Tylor en trok hem overeind.
"kom we kunnen hier het best wegwezen".
ze veranderde in de wolf en greep hem bij zijn shirt.
zo trok ze hem mee weg van de beer.......

Esmeralda vocht nog steeds met de beer, en ze voelde dan ook plots deze zijn klauwen langs haar rug gaan. Ze gromde dan ook luid, waardoor er een zwarte duistere gloed om haar heen kwam. Het kon haar niet schelen dat Sepira herkende dat ze geen echte panter was, aangezien dit nu belangrijker was. Toch kon ze als panter niet alleen tegen dat beest op, en toch was ze te koppig om in haar ware vorm te veranderen. Een beest dat nooit getemd kon worden, en waar men de angst in de ogen van zou kunnen krijgen. Het ultieme wapen dat Esmeralda kon worden, maargoed ze bleef nog steeds door vechten.

Tylor keek hoe Esmeralda tegen de beer vocht. Hij hoorde zelfs niet wat Sepira zei. Hij werd wakkergeschud toen iets zijn shirt beetpakte. Hij pakte direct naar wat hem bij zijn shirt trok. Hij voelde Sepira's vacht. Hij keek achterom en zag dat het Sepira was. Snel liet hij haar hoofd los. "Sorry." zei hij vluchtig. Maar voor hij het wist werd hij weggesleurd van de beer. "Wacht!" riep hij. "Als dat geen echte panter is. Moeten we hem dan niet helpen?" vroeg hij zonder te weten dat de panter een zij was...

Esmeralda bleef vechten met de beer, en ze snoof dan ook heel even kort. In tegenstelling tot andere mensen was haar bloed zwart, en niet rood zoals een normaal iemand. Haar felrode ogen keken dreigend naar de beer, en toch voelde ze de pijn in haar rug wel van de wonde. Ze verloor dan ook gewoon veel bloed, maar dat interesseerde haar niet.

Sepira stopte toen ze ver van de beer weg waren.
ze spitste haar oren toen ze hoordde wat Tylor zei.
ze keek hem aan en zei "ik ga wel helpen blijf jij hier...???".
ze keek hem even aan en sprong de bosjes in.
met hoge snelheid sprong ze op de beer.
ze beet hem keihard in z'n nek zodat ie op de grond viel.
ze keek hem grommend aan en keek even naar "de panter".....

Esmeralda bleef gewoon door vechten, en ze trilde dan ook heel even kort op haar poten. Het probleem was dat ze niet te woedend mocht worden, aangezien ze anders in haar ultieme transformatie zou veranderen. Dan merkte ze plots dat Sepira kwam helpen, maar toch bleef ze verder aanvallen. Ze maakte dan ook de beer blind met haar klauwen, en ze hijgde dan ook even hard. Ze bleef maar bloed verliezen, en ze snoof dan ook heel even kort.

doordat de beer blind werd gaf hij een klap met zijn klauw.
Sepira viel op de grond en had een kras langs der oog.
ze keek naar even naar "de panter" en zag dat ze nogal bloedde.
Sepira begon weer te grommen naar de beer.
deze keer sprong ze op 'm en beet keihard in zijn nek.
zo kon ie amper meer ademen......

Toen Sepira Tylor losliet en weg ging bleef Tylor hulpeloos achter. Hij zuchtte even en ging tegen een boom aanzitten. Hij sloot zijn ogen en probeerde zich te concentreren op de plek waar de beer was. Het was zijn kracht om dingen te zien die zich binnen een straal van zoveel meter bevonden. Hij zag hoe Sepira en Esmerelda tegen de beer vochtten. Zijn beeld werd wazig en Tylor opende zijn ogen weer. Hij kon dit blijkbaar maar tijdelijk volhouden, maar nog nooit had hij zijn krachten gebruikt om te zien of iemand wel ok was. Tylor keek om zich heen en wachtte tot Esmerelda en Sepira terug zouden komen.

Sepira beet nog een keer krachtig in de beer zijn nek.
hij spartelde maar Sepira bleef haar grip houden.
op een gegeven moment stikte de beer.
Sepira beet voor de zekerheid nog even door.
ze sprong van de beer af toen ze zeker was dat ie dood was.
ze likte haar snoet af en schudde zich uit.
ze gromde nog even na naar de beer maar hield al gauw op.
Sepira keek "de panter" nog met een vriendelijke en groetende blik aan.
en haar staart ging kwispelend heen en weer.
ze keek nog even naar de beer en sprong de struiken in.
toen ze weer bij Tylor was schudde ze zich nog een keer uit.
ze keek hem aan en krabte achter haar oortje.
langzaam veranderde ze weer terug naar een mens.
rustig rektte ze zich uit en keek ze naar Tylor.
"zo die beer zal geen last meer zijn" en keek even om der heen......